Debiutowała w Teatrze Wielkim jeszcze jako uczennica warszawskiej szkoły baletowej, kreując rolę tytułową w spektaklu Adama Hanuszkiewicza Julia i Romeo na scenie kameralnej. Od ukończenia szkoły (1972 r.) występowała na scenie warszawskiej, od 1974 roku jako solistka, a od 1977 roku jako pierwsza solistka. Była laureatką Grand Prix III Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku (1979), III Światowego Konkursu Baletowego w Osace (1980), Nagrody Młodych im. Wyspiańskiego I stopnia (1985), Nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1985) i wielu innych wyróżnień. W ostatnich latach pracowała jako pedagog tańca i juror konkursów baletowych.

Najważniejsze role artystki w repertuarze klasycznym: partie tytułowe w Giselle i La Sylphide, M-me Taglioni w Grand pas de quatre, Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim, Aurora i Wróżka Bzu w Śpiącej królewnie, Królowa Driad w Don Kichocie, Królowa Śniegu w Dziadku do orzechów, Solistka w Sylfidach, Dziewczyna w Le Spectre de la Rose, rola tytułowa w Umierającym łabędziu Fokina, Królowa Wschodu i Brylant w Panu Twardowskim.

W baletach współczesnych choreografów występowała jako: Aili w Księżycowym reniferze Birgit Cullberg, Sylfida w Balu kadetów Lichine’a, tytułowa Carmen w balecie Jelizariewa, Consuelo w Popołudniowej sjeście Méndeza, tytułowa Anna w Stanisławie i Annie Oświecimach, Liza Woka w Salmo gioioso, Królewna w Bardzo śpiącej królewnie i Nina w Maskaradzie Grucy, Dziewczyna w Wariacjach Konwińskiego do muzyki Brittena, Młoda w Harnasiach Kujawy, Zobeida w Szeherezadzie Kuzniecowej, Kobieta w Ostinatio determinare i Narzeczona Zypcia w Nienasyceniu Rudnickiej, Delfina w Muzach Chopina Wołk-Karaczewskiego, Żona Putyfara w Legendzie o Józefie Wesołowskiego i Flora w Carminach burana Fodora. Tańczyła partie solowe w Suite en blanc Lifara (Adagio), w balecie Miłość i ból i świat i marzenie Neumeiera, Serenadzie Balanchine’a, Wariacjach Don Juan Béjarta, Adagiu Hammerklavier van Manena, a także w baletach polskich choreografów: Graczyka, Pastora i Sokólskiego.

Brała udział w filmach i programach telewizyjnych. Występowała z baletem warszawskim podczas wszystkich tournée w całej niemal Europie. Oklaskiwana była w USA, Kanadzie, Peru i Japonii, na Kubie i Tajwanie. W 1999 roku artystka rozstała się z Teatrem Wielkim, ale występowała gościnnie w rolach Pani Capulet w Romeo i Julii i Królowej w Śpiącej królewnie. Kreowała także rolę Gradiscy w balecie La dolce vita Rudnickiej, a także Księżnej w Jeziorze łabędzim w choreografii Muchamiedowa. Pracowała jako pedagog gościnny w Polskim Balecie Narodowym oraz w balecie Opery Nova.

Z Operą Nova współpracowała jako : 

• asystent choreografa w Don Kichocie Minusa (1996 r.),
• konsultant-pedagog w Śpiącej królewnie (2005 r.)
• sprawowała opiekę artystyczną w Chopinie w Nohant (2006r.) oraz w Panu Twardowskim (2007 r.) oraz nad spektaklem Fascynacje z choreografiami Jormy Elo i Maura De Candii.

Ewa Głowacka zmarła 19 października 2020 r.