Dramat Wiktora Hugo to fantazja na tematy historyczne, oddająca ducha czasów i obyczajowość renesansowego dworu francuskiego Franciszka I. Król słynący z miłosnych przygód, jego słynny błazen Trybulet (uwieczniany w literaturze) i inne historyczne postaci zostali negatywnie przedstawieni przez pisarza. Hugo wprowadził do swego utworu akcenty antymonarchistyczne - dramat powstawał w czasie powstania republikańskiego (1832 r.) przeciw reżimowi króla Ludwika Filipa.
Najdoskonalsze romantyczne dzieło operowe czeskiego kompozytora, baśń muzyczna sięgająca po bogaty język harmoniczny, aby ukazać wieczność i przemijalność, nieśmiertelność i nietrwałość, zmysłowość i intymność.
Prapremiera Rycerskości wieśniaczej (Cavalleria rusticana) odbyła się w Rzymie w 1890 roku. Uważa się ją za pierwszą operę werystyczną. Opera odniosła sukcesy na wszystkich wielkich scenach europejskich. Do jej powodzenia przyczynił się nie tylko temat libretta (według powieści Giovanniego Vergi, pisarza z nurtu naturalistycznego) , lecz również ogólne uproszczenie środków teatralnych oraz ogromne bogactwo melodii oddających charakter i atmosferę południa Włoch (sceny z życia sycylijskich w...
Zabawna historia oraz wyraziste postaci, których charakter znakomicie oddaje warstwa muzyczna i tekst popisowych arii. Taka jest „Służąca panią” („La serva padrona”) - słynne dzieło Giovanniego Battisty Pergolesiego, które w baroku rozpętało burzliwą dyskusję o tym, czy sztuka wysoka powinna śmieszyć. Naszym zdaniem, opera może nie tylko bawić, ale też zapraszać widza w akcję przedstawienia. Dlatego „Służąca panią” w reżyserii Jerzego Jana Połońskiego to innowacyjne przedstawienie w formule spek...
Dorobek Moniuszki imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej, a jego wielkie opery takie jak Halka i Straszny dwór dotykają sedna idiomu polskości zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej - z uchwały Sejmu RP.
Toskę oparł Puccini na sztuce Victoriena Sardou napisanej w 1887 r. dla Sary Bernhardt. Dramat, który stał się wielkim przebojem Europy, łączył elementy historii (Włochy w dobie Bonapartego, bitwa wojsk napoleońskich z Austriakami pod Marengo) z tragedią miłosną i erotyzmem, dając wielkiej aktorce możliwość ukazania pełni talentu. Świetnie nadawał się też do adaptacji na libretto operowe.
Wesele Figara (Szalony dzień czyli wesele Figara, La Folle Journée ou le Mariage de Figaro) – pięcioaktowa sztuka Pierre'a Beaumarchais'ego (1784), drugie z kolei, po Cyruliku sewilskim, dzieło przedstawiające perypetie hrabiego Almavivy i jego służącego Figara, które zainspirowało Mozarta do skomponowania opery pod tym samym tytułem. Operowy ideał - najlepsze możliwe libretto, mistrzowski scenariusz, wartka akcja, subtelność ludzkich portretów oddanych muzycznymi tematami: Mozart przekształcił ...